De olie die in de bladeren van de eucalyptusbomen gevonden wordt, is voor veel zoogdieren giftig. Dit gif is een chemisch verdedigingsmechanisme dat de eucalyptusbomen tegen hun vijanden gebruiken. Maar er is een heel speciaal levend wezen dat dit verdedigingmechanisme kan uitschakelen en zich met deze giftige eucalyptusbladeren voedt; een buideldier dat de koala wordt genoemd. Koala’s maken deze eucalyptusbomen tot hun huis, terwijl zij zich ook daarmee voeden en hun water daaraan onttrekken.
Net als andere zoogdieren kunnen koala’s ook de cellulose die in de boom aanwezig is niet verteren. Hiervoor zijn ze afhankelijk van celluloseverterende micro-organismen. Deze micro-organismen komen veel voor op het punt waar de dikke en de dunne darm samenkomen, het caecum, dat het begin van de dikke darm is. Het caecum is het interessantste gedeelte van het spijsverteringssysteem van de koala. Dit segment functioneert als een fermentatieruimte, waar microben de cellulose kunnen verteren, terwijl de doorgang van de bladeren vertraagd wordt. Zo kan de koala het giftige effect van de oliën van de eucalyptusbladeren neutraliseren.204
204 James L. Gould, Carol Grant Gould, “Life at the edge,”W.H. Freeman and Company, 1989, pp. 130-6.
