Eén van de onderwerpen die niet verklaard kunnen worden door de evolutietheorie, die in de 19de eeuw geponeerd werd door Charles Darwin, maar die vandaag volledig weerlegd is, zijn de voorbeelden van ‘altruïsme bij dieren’.
Volgens Darwins onwetenschappelijke bewering, is het leven gebaseerd op een strijd tussen de zwakkeren en de sterkeren. Volgens deze foute theorie bestaat er een natuurlijke selectie doordat de sterkeren in leven blijven en de zwakkeren geëlimineerd worden. Door deze eliminatie verdienen de sterksten en gezondsten om te leven. Dit is een strijd om te overleven waarbij de sterkeren gedoemd zijn om te winnen en de zwakkeren om te verdwijnen.
Is dit werkelijk het geval? Het antwoord ligt in het gedrag van levende wezens. In tegenstelling tot de beweringen van evolutionisten, tonen onderzoeken over het leven van dieren ons bijzonder verrassende en buitengewoon mooie voorbeelden van altruïsme en solidariteit. Het Altruïstisch en coöperatief gedrag van levende wezens toont nog eens op een zeer duidelijke manier de ongeldigheid van de evolutietheorie en is ook bewijs van een zeer belangrijk feit: Allah heeft het hele universum geschapen met Zijn verheven macht en eerbiedwaardigheid en alle levende wezens handelen met de inspiratie van onze Schepper, Allah.
Een van de voorbeelden van altruïsme in levende wezens, dat niet verklaard kan worden door evolutionisten, is de potvis die zijn kalveren achterlaat bij een zorgverlener wanneer zij voedsel gaat zoeken.
Wetenschappers van de universiteiten van St. Andrews, Durham en Dalhousie hebben bekendgemaakt dat potvissen een taakverdeling maken onder zichzelf om voor de nakomelingen te zorgen van zij die gaan jagen. De potvissen die hun kalveren toevertrouwen aan soortgenoten, omdat deze geen lange tijd onder water kunnen blijven en niet in diepe wateren kunnen zwemmen, duiken 700 meter diep om te jagen. Ondertussen wordt in een nabij gebied op hun kalveren gepast, zodat deze beschermd worden tegen de orka’s.
De potvissen zijn de grootste van de vrouwelijke walvissen, met een lengte van maximaal 20 meter en een gewicht tot 50 ton. Maar de gigantische potvissen zijn ook zeer zelfopofferend. Om hun kalveren te voederen, maken ze een aantal regelingen. Ze handelen zowat bewust, beseffende dat hun kalveren gevoed en beschermd moeten worden tegen de orka’s. Volgens Darwins theorie moesten de potvissen alle kalveren verlaten en enkel hun eigen leven verzekeren, maar potvissen zorgen zowel voor hun eigen nakomelingen als voor de andere potviskalveren. Zelfs wanneer zij zelf in gevaar zijn, denken ze voornamelijk aan de veiligheid van de jongen. De potvis vertoont een compassie, genade en zelfopoffering, die niet verklaard kunnen worden door de evolutionisten.
Waarom handelt de potvis met het instinct om haar kalveren te beschermen? Hoe weet ze wat haar jong nodig heeft? Hoe weet ze dat ze in gevaar zijn en waarom vertoont ze een groot voorbeeld van zelfopoffering om dit gevaar te verkleinen? Het is onmogelijk dat een onbewust dier deze kenmerken vanzelf vertoont. Onze Barmhartige Heer laat eigenschappen zoals compassie, genade, liefde en zelfopoffering manifesteren in de dieren. Hij is Allah, de Enige Eigenaar van liefde, compassie en genade. Allah schept deze voorbeelden, opdat we zouden nadenken, begrijpen dat alles op aarde en in de hemel toebehoort aan onze oneindig barmhartige Heer en vatten dat Zijn Eerbiedwaardige Persoon alles onder Zijn controle houdt en de Enige Machtige is. Alle mensen die over een verstand en geweten beschikken, zullen zonneklaar beseffen dat deze gedragingen enkel het product kunnen zijn van de wil van Allah, de Heerser over al het leven. Want zoals Allah in de Koran openbaart:
En in de schepping van uzelf en alle medeschepselen, die Hij verspreidt (over de aarde), zijn tekenen voor een volk dat zekerheid van geloof wil hebben. (Soera al-Djaasija, 4)
