Omdat de evolutionisten met al deze waarheden geconfronteerd werden, hebben zij hun toevlucht genomen in het mangelen van de tweede wet van de thermodynamica, zij zeggen, dat het alleen geldt voor ‘gesloten systemen’ en dat ‘open systemen’ buiten het bereik van deze wet vallen.
Een ‘open systeem’ is een thermodynamisch systeem waar de energie in en uit stroomt, in tegenstelling met een ‘gesloten systeem’ waarin de interne energie en stof constant blijven. Evolutionisten beweren, dat de wereld een open systeem is; dat er een voortdurende toevoer van energie van de zon is, en dat de Wet van de entropie niet op de wereld als geheel van toepassing is en dat de geordende ingewikkelde levensvormen voort kunnen komen uit ongeordende, eenvoudige niet-levende structuren.
Maar er is hier een duidelijke tekortkoming. Het feit dat een systeem een inkomende energiestroom is, is niet genoeg om het systeem geordend te maken. Er zijn speciale mechanismen nodig om de energie te laten functioneren. Bijvoorbeeld, een auto heeft een motor nodig en een transmissiesysteem en daaraan verwante controlemechanismen om de energie in de brandstof te laten werken. Zonder zo’n conversiesysteem kan de auto de energie in de brandstof niet gebruiken.
Hetzelfde geldt voor het geval van het leven. Het is waar, dat het leven zijn energie van de zon opneemt. Maar de zonne-energie kan slechts in chemische energie omgezet worden door ongelooflijke ingewikkelde conversiesystemen in levende wezens (zoals de fotosynthese in planten en het spijsverteringssysteem bij mensen en dieren). Geen enkel levend wezen kan zonder zo’n energieconversiesysteem leven. Zonder zo’n conversiesysteem is de zon niets anders dan een bron van vernietigende energie, die brandt, roostert of doet smelten.
Zoals we gezien hebben, is een thermodynamisch systeem zonder enig soort energieconversiemechanisme ongunstig voor de evolutie, of het nu open of gesloten is. Niemand beweert, dat zo’n ingewikkeld en bewust mechanisme in de natuur bestaan zou kunnen hebben onder de omstandigheden van de oersoep. Maar het ware probleem voor de evolutionisten is de vraag hoe ingewikkelde energieconversiemechanismen zoals de fotosynthese in planten, die zelfs niet met de modernste technologie na kan worden gemaakt, uit zichzelf tot stand hebben kunnen komen.
De instroom van zonne-energie op de wereld heeft op zichzelf geen effect in het scheppen van orde. Ongeacht hoe hoog de temperatuur ook kan worden, de aminozuren weigeren om bindingen te maken in geordende volgorde. Energie alleen is niet voldoende om aminozuren zulke ingewikkelde moleculen te laten vormen als proteïnen of om proteïnen de nog ingewikkelder georganiseerde structuren te laten vormen van de celorganellen. De ware en essentiële bron van deze organisatie, op alle niveaus is een bewust ontwerp, met een ander woord, schepping.
