Een zware migratie

Zalm uit de Stille Oceaan heeft de bijzondere eigenschap om naar de rivier terug te keren waar deze uit het ei is gekomen en zich daar te vermenigvuldigen. Terwijl zij hun hele leven in zee hebben doorgebracht, komen deze dieren naar het zoete water terug om zich voort te planten.

Als zij hun reis in de vroege zomer beginnen, is de kleur van de zalm helderrood. Aan het einde van de reis is de kleur in zwart veranderd. Bij het begin van hun migratie komen ze eerst naar de kust en proberen de rivieren te bereiken. Halsstarrig proberen zij naar hun geboorteplaats te komen. Zij bereiken de plaats waar zij uit het ei gekomen zijn door tegen woeste rivieren op te springen, tegen de stroom in te zwemmen, watervallen en dijken te overbruggen. Aan het einde van deze reis van 3.500-4000 kilometer heeft de vrouwelijke zalm haar kuit gereed en de mannelijke zalm zijn hom. Bij aankomst op de geboorteplaats, legt het vrouwtje haar kuit (3- tot 5-duizend eitjes) terwijl het mannetje die bevrucht. De vissen hebben veel schade ondervonden door deze migratie en legperiode. Vrouwtjes die hun kuit leggen, raken uitgeput; hun staartvin zakt naar beneden en hun huid wordt zwart. Hetzelfde geldt voor mannetjes. Al spoedig is de rivier vol dode zalm. Maar nu staat een volgende generatie van de zalm op het punt om uit het ei te komen en dezelfde reis te maken.

Hoe kan de zalm zo’n reis voltooien; hoe kunnen zij de zee bereiken, nadat zij uit het ei zijn gekomen, hoe kunnen zij hun weg vinden; dit zijn slechts een paar vragen die onbeantwoord blijven. Hoewel er vele suggesties gedaan zijn, is men nog niet tot een definitieve oplossing gekomen. Wat is de macht die ervoor zorgt, dat de zalm een terugreis maakt van duizenden kilometers naar een plek die hij niet kent? Het is duidelijk, dat hier een superieure Wil is, die alle levende wezens beheert en controleert. Het is Allah, de Onderhouder van alle werelden.