Een aantal experimenten van evolutionisten, zoals het experiment van Miller en dat van Fox, zijn er niet in geslaagd te bewijzen, dat levenloze stof zichzelf zodanig kan organiseren dat daar een ingewikkeld levend wezen uit voortkomt. Dit is een volledig onwetenschappelijke opvatting: elke observatie en elk experiment hebben bewezen, dat die stof daar niet toe in staat is. De beroemde Engelse astronoom en wiskundige Sir Fred Hoyle merkt op dat uit stof niet uit zichzelf zonder een doelbewuste tussenkomst leven kan voortkomen:
“Als er een basisprincipe van de stof bestond die een organisch systeem op de één of andere manier tot leven zou brengen zou dat gemakkelijk in een laboratorium te zien moeten zijn. Men zou bijvoorbeeld een zwembad kunnen nemen om de oersoep na te doen. Vul het met wat voor chemicaliën dan ook of stoffen van welke niet-biologische aard die u maar wilt. Pomp er maar wat voor soorten gas over of doorheen die u maar wilt, en bestraal het met welke straling die u maar kunt bedenken. Laat het experiment maar een jaar doorgaan en kijk dan hoeveel van die 2000 enzymen (proteïnen die door levende cellen gevormd worden) in het bad zijn gekomen. Ik zal het antwoord geven en zo de tijd en moeite en de kosten van het daadwerkelijk verrichten van het experiment besparen. U zult helemaal niets vinden, behalve misschien een teerachtige massa die uit aminozuren en andere eenvoudige organische chemicaliën is samengesteld.” (Fred Hoyle, The intelligent Universe, New York, Holt, Rinehard & Winston, 1963, p. 256)
De evolutionistische bioloog Andrew Scot voegt aan hetzelfde feit nog toe:
“Neem een stof, verwarm het en roer het, wacht dan. Dat is de moderne versie van Genesis. De ‘fundamentele’ krachten zoals de zwaartekracht, elektromagnetisme en de sterke en zwakke nucleaire krachten zouden de rest moeten doen… Maar hoeveel van dit mooie verhaal wordt er eigenlijk uitgevoerd, en hoeveel is en blijft hoopvolle speculatie? Eigenlijk is het mechanisme van bijna iedere grote stap, van de chemische voorlopers tot de eerste herkenbare cellen, het onderwerp van tegenstrijdigheid of volslagen verwarring.” (Andrew Scott: “Update on Genesis”, New Scientist, vol. 106, May 2nd, 1985, p. 30.)
