GENOOMSTUDIES ONTKRACHTEN HET BEDROG VAN ''DE TOEVALLIG ONTSTANE EERSTE CEL''

Volgens de wetenschappelijk ongegronde beweringen van de evolutietheorie zijn er, toen er nog geen leven bestond, niet-levende stoffen toevallig samengekomen en op die manier het eerste levend organisme gevormd. Volgens deze evolutionistische bewering is het noodzakelijk dat het eerste levend organisme een zodanig simpele bouw heeft dat het toevallig kan ontstaan.

Maar de darwinisten KUNNEN ZELFS NIET VERKLAREN HOE EEN ENKEL EIWIT TOT STAND IS GEKOMEN.

Het feit dat één enkel eiwit niet op zichzelf kan ontstaan, weerlegt reeds al de uitgangspunten van de evolutietheorie helemaal. Maar zelfs als we even aannemen dat deze onmogelijkheid toch is gebeurd, zien we dat “de primitieve cel” van in de beweringen van de darwinisten, de kans dat het leven vanzelf ontstond, ontkracht met veel duidelijker bewijzen. De informatie die in de 21ste eeuw verstrekt wordt door de wetenschap toont aan dat zelfs het levend wezen waarvan men kan zeggen dat het de eenvoudigste structuur heeft, eigenlijk zeer complex is en daarom onmogelijk toevallig en vanzelf kan ontstaan.

Deze informatie wordt verstrekt door genoomstudies. Wetenschappers vertrokken van het uitgangspunt dat de levende wezens met het kleinste genoom (Archaea en Eubacterien) het minst complex waren en hebben de kans berekend dat deze levende wezens toevallig en vanzelf kunnen ontstaan. Het is belangrijk om te vermelden dat deze levende wezens dan ook door de wetenschappers beschouwd worden als de oudste levensvormen op aarde.

De genoomstudies hebben aangetoond dat het minimaal aantal eiwitten dat noodzakelijk is voor het leven, tussen 250 en 450 moet zijn.[1] Dus het minimum aantal van verschillende eiwitten die op hetzelfde moment moeten samenkomen om de wezenlijke eigenschappen van de cel te vormen en om de fundamentele functies te volbrengen die noodzakelijk zijn om in leven te blijven, is tussen 250 en 450.

Er moet ook duidelijk gemaakt worden dat het minimum aantal eiwitten van 250-450 geldt voor parasitaire micro-organismen. Het minimum aantal eiwitten dat een organisme nodig heeft om onafhankelijk van een ander organisme te leven, is ongeveer 1500. Dus de darwinisten moeten de 1500 eiwitten die noodzakelijk zijn voor het ontstaan van een enkele werkzame cel, elk apart verklaren. Maar om het nogmaals te laten herinneren: de darwinisten kunnen zelfs niet verklaren hoe één enkel eiwit vanzelf kan ontstaan.

De kans dat de tussen de 250 en 1500 eiwitten die nodig zijn om een organisme als levend te kunnen beschouwen, toevallig, op hetzelfde moment en op dezelfde plaats ontstaan, is verder dan onmogelijk. De kansberekeningen over het onderwerp worden weergegeven in onderstaande tabel:

Minimum Aantal Eiwitten[2] Kans dat Deze Tezelfdertijd Ontstaan
250 1018 750
350 1026 250
500 1037 500
1,500 10112 500
1,900 10142 50


Zoals te zien is in bovenstaande tabel, is de kans dat een organisme met het kleinst aantal eiwitten toevallig ontstaat, 1 op 1018 750. (Om te kunnen begrijpen hoe groot dit getal is, is het nuttig zich om te realiseren dat het aantal atomen in het heelal 10 tot de 78ste is.) Dus een dergelijke kans bestaat niet. De evolutionisten willen ondanks al deze berekeningen en de wetenschappelijke gegevens, nog steeds hardnekkig geloven dat het onmogelijke gebeurd is. De enige reden voor deze hardnekkigheid is dat ze volhardend zijn om het bestaan te ontkennen van Almachtige Allah (God) Die alles uit het niets geschapen heeft.

De kansberekening van Morowitz

De bovenstaande kansberekeningen zijn ook consistent met de berekeningen van de biofysicus Harold Morowitz. Morowitz vertrok van het uitgangspunt dat de E. coli bacterie al haar chemische bindingen breekt en dat zo de samenstellende atomen vrijkomen en berekende de kans dat deze atomen terug vanzelf samenkomen en opnieuw de E. coli bacterie vormen. In dit theoretisch experiment zijn alle nodige atomen in de nodige hoeveelheden aanwezig op die plaats en wordt verondersteld dat er geen enkel atoom van buiten, dit experiment gaat beïnvloeden. Hij heeft geconcludeerd dat hoewel al de nodige atomen zich in de nodige hoeveelheden bevinden in de meest geschikte omgeving, ze een kans hebben van een op 10100 000 000 000 om op een bepaalde manier samen te komen en opnieuw de E. coli bacterie vormen.[3] Deze kans is verder dan onmogelijk. Een dergelijk getal toont aan dat nog niet de minst complexe bacterie vanzelf kan gevormd worden als zelfs alle voorwaarden en stoffen samengebracht worden.

Voor het ontstaan van leven is het ook niet genoeg dat enkel een toereikend aantal eiwitten gevormd worden

Laten we veronderstellen dat we een aantal eiwitten in handen hebben dat genoeg is voor leven. Zelfs het bestaan van deze eiwitten die onmogelijk op een of andere manier gevormd kunnen worden, IS NIET GENOEG VOOR HET ONTSTAAN VAN EEN ENKELE CEL. Microbiologen en biochemici vermelden duidelijk dat de organisatie van deze eiwitten binnen de cel ook zeer belangrijk is en dat deze anders nergens toe kunnen dienen. Bovendien bevat de cel, zoals de darwinistische wetenschappers ook zeer goed weten, organellen die de eiwitten synthetiseren en het DNA dat een schitterende databank is en is ze veel complexer dan de eiwitten. Een levende cel is enkel mogelijk wanneer al deze structuren tegelijk op een consistente manier georganiseerd worden en met eenzelfde bewustzijn handelen. Dit is het fundamenteelste feit dat het darwinisme teniet doet.

Tot halverwege de jaren 1990 was niet bekend dat de bacteriën een prachtige inwendige organisatie hebben. Maar nu weet men dat de eencellige protozoa een (eukaryote) kern, organellen, membraansystemen, een cytoskelet, een groot aantal innerlijke afdelingen en stoffen die op moleculair niveau de inhoud van de cel organiseren, bevatten.[4] Al deze systemen zijn buitengewoon complex. Ze kunnen niet onafhankelijk van elkaar werken.

Conclusie

Zoals te zien is uit deze informatie, hebben de microbiologie, de biochemie, de genoomstudies, of kort gezegd: de wetenschappelijke ontdekkingen van de tweede helft van de 20ste eeuw en de 21ste eeuw, de beweringen van de evolutietheorie ontkracht. Deze wetenschappelijke conclusies hebben duidelijk gemaakt dat het darwinisme absoluut ver staat van de realiteit en bestaat uit onwetenschappelijke beweringen. De bewering van een “heel eenvoudige eerste levend organisme” van de evolutionisten, is weerlegd door de wetenschap. Zelfs het minimum aantal eiwitten en de minimale complexiteit die nodig zijn om een organisme te laten leven, zijn zo complex en bezitten een zodanig prachtige organisatie dat deze niet verklaard kunnen worden met de beweringen van toeval van de darwinisten. Als we al deze complexiteiten terzijde laten, vernietigt zelfs het bestaan van één enkele cel de evolutietheorie.

Dat het leven uit het niet is geschapen met de oneindige Intelligentie, Kennis en Macht van Allah, is een zeer duidelijk feit. Dit feit dat heel duidelijk is voor het verstand en het geweten, wordt vandaag ondersteund met talloze wetenschappelijke gegevens.

Onze Almachtige Heer openbaart in de Koran het volgende over Zijn weergaloze schepping:

Wondere Schepper van de hemelen en aarde. Wanneer Hij iets besluit, zegt Hij slechts: "Wees" en het wordt. (Soera el-Baqarah, 117)


[1] Jack Maniloff, “The Minimal Cell Genome:’On Being the Right Size’,” Proceedings of the National Academy of Sciences, USA 93 81996), pp. 10004-10006; Mitsuhiro Itaya, “An Estimation of Minimal Genome Size Required for Life,” FEBS Letters 362 (1995), pp 257-260; Rana and Ross, Origins of Life, p. 163
[2] Rana and Ross, Origins of Life, p. 163
[3] Robert Shapiro, Origins: A Skeptic’s Guide to Creation of Life on Earth (New York:Bantam Books, 1986), p. 128; Rana and Ross, Origins of Life, p. 164
[4] Lucy Shapiro and Richard Losick, “Protein Localization and Cell Fate in Bacteria,” Science 276 (1997), pp.712-718; Rana and Ross, Origins of Life, p. 166