Terwijl evolutionisten al tientallen jaren verkondigden, dat Archaeopteryx het grootste bewijs voor hun scenario betreffende de evolutie van vogels was, maken een paar pas gevonden fossielen het scenario wat andere aspecten betreft ongeldig.
Lianhai Hou en Zhonghe Zhou, twee paleontologen van het Chinese instituut voor de paleontologie van gewervelde dieren hebben in 1995 een nieuw vogelfossiel ontdekt, zij noemden het Confuciusornis. Deze vogel was van vrijwel dezelfde ouderdom als de Archaeopteryx (ongeveer 140 miljoen jaar oud), maar had geen tanden in zijn mond. Daarbij kwam nog dat zijn snavel en veren dezelfde structuur vertoonden als die van hedendaagse vogels. Terwijl hij dezelfde skeletstructuur had als moderne vogels, had deze vogel ook klauwen aan zijn vleugels net als de Archaeopteryx. De speciale structuur, die de pygostijl genoemd wordt en de staartveren ondersteunt, was bij deze soort aanwezig. Samengevat, deze vogel, die van dezelfde ouderdom was als de Archaeopteryx (die als de oudste voorvader van de vogels beschouwd werd en als een soort semi-reptiel gezien werd) leek erg op de moderne vogel. Dit feit maakt alle beweringen van de evolutionisten ongeldig waarin zij zeggen, dat de Archaeopteryx de primitieve voorvader van alle vogels is.61
Een ander fossiel, dat in november 1996 in China opgegraven werd, veroorzaakte nog grotere verwarring. Het bestaan van deze 130-miljoen jaar oude vogel met de naam Liaoningornis werd in Science door Hou, Martin en Alan Feduccia gemeld. Liaoningornis had een borstbeen waarop de vliegspieren aangehecht waren, net als moderne vogels. Deze vogels was niet van moderne vogels te onderscheiden, ook niet in andere aspecten. Het enige verschil waren de tanden in zijn mond. Deze situatie liet zien, dat vogels met tanden helemaal geen primitieve structuur hoefden te hebben, zoals door de evolutionisten beweerd was.62 Dit werd uiteengezet in een artikel in Discover: Waar kwamen de vogels vandaan? Dit fossiel zegt dat het niet van de dinosauriërs afstamt." 63
Een ander fossiel dat de beweringen van de evolutionisten over de Archaeopteryx weerlegde, was de Eoalulavis. De vleugelstructuur van de Eoalulavis, die, zoals men zei ongeveer 30 miljoen jaar jonger was dan de Archaeopteryx, kan ook gezien worden bij langzaam vliegende moderne vogels. Dit bewijst dat er 120 jaar geleden vogels door de lucht vlogen die in vele aspecten niet van de moderne vogels te onderscheiden waren.64
Deze feiten duiden er eens te meer op, dat noch Archaeopteryx noch een soortgelijke prehistorische vogel een overgangsvorm was. De fossielen tonen niet aan dat de ene vogelsoort uit de andere voortkwam. Integendeel, het fossielenarchief bewijst, dat de hedendaagse vogels en een paar archaïsche vogels zoals Archaeopteryx, werkelijk met elkaar in dezelfde tijd samenleefden. Een paar van deze vogelsoorten zoals Archaeopteryx en Confuciusornis zijn echter uitgestorven en slechts een deel van de vroeger levende soorten is in staat gebleken tot op de huidige dag te overleven.
Kortom, een aantal typische eigenschappen van de Archaeopteryx geeft niet aan, dat dit levende wezen een overgangsvorm is! Stephen Jay Gould en Niles Eldregde, twee paleontologen uit Harvard en wereldberoemde evolutionisten, accepteren, dat de Archaeopteryx een levend mozaïek is en dat verschillende eigenschappen in deze vorm tot uiting komen, maar nooit als overgangsvorm gezien kan worden.65
61 Pat Shipman, "Birds do it… Did Dinosaurs?" New Scientist, February1, 1997, p. 31.
62 Old bird, Discover, march 21, 1997.
63 Ibid.
64 Pat Shipman, "Birds do it… Dis Dinosaurs?", p. 28.
65 S.J. Gould & N. Eldredge, Paleobiology. Vol.3, 1977, p. 147.
